วันอังคารที่ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2555


พระสมเด็จวัดระฆังยุคแรก (หลักการที่ควรจำ) เพราะผลิตขึ้นมาหลังทำวัดเกศไชโยแล้ว
๑.ต้องเป็นพิมพ์ทรงชาวบ้านแกะถวายท่านสมเด็จโตเท่านั้น ไม่ใช่พิมพ์ของหลวงวิจารณ์ฯ/ช่างหลวง
๒.เนื้อพระต้องเป็นแบบของวัดเกศไชโยคือเนื้อแน่น/มวลสารครบตามหลักการทำของท่านสมเด็จพระพุทธจารย์โต
๓.สีของพระออกขาวนวล/ดูหนึกนุ่มหรือบางองค์ออกน้ำตาลอ่อน/อย่างไรเสียต้องเทียบได้กับของวัดเกศไชโย
๔.ชิ้นพระมีน้ำหนักตรึงมือไม่รู้สึกเบา/องค์พระชิ้นใหญ่ที่เรียกว่าแบบชิ้นฝัก/พระต้องแห้งสนิทมากๆ/เคาะกับโลหะต้องกังวานเพราะมวลน้ำไม่มีเหลืออยู่แล้ว/ความหนึกนุ่มมีอยู่เฉพาะตรงบริเวณที่นูนๆ/ขอบๆสัมผัสง่าย/ส่วนที่สัมผัสยากจะไม่หนึกนุ่มเช่นบริเวณซอกรักแร้/ผนังพระ/หรือร่องฐานพระ เรื่องนี้สำคัญมากต้องศึกษาสังเกตให้ดีๆ
๕.มวลสารมีแร่เหล็กดำชิ้นเล็กๆดำเป็นประกาย/เซียนพระเรียกเนื้อเหล็กไหล/ต้องมีทุกองค์แม้ของวัดเกศก็มี
๖.แผ่นหลังพระจะแน่นเรียบแบบเดียวกับวัดเกศไชโยไม่แตกร้าวราน
๗.เนื้อพระคลุกเคล้านวดผสมมาอย่างดีกับน้ำมันส่วนผสม/หรือน้ำผึ้ง/น้ำตาลกรวดและกดลงพิมพ์แน่น/ปราดด้านหลังดี
๘.มวลสารจะมีรูพรุนไปทั่วโดยเฉพาะด้านหน้าและมีร่องลอยของมวลสารที่หลุดหายไป
๙.มวลสารประเภทเกสรดอกไม้และก้านธูปจะละเอียดมากๆ/สีดำและน้ำตาลอ่อนปะปนไปทั่ว
๑๐.มวลสารข้าวสุกตำปดละเอียดมากๆ คงถูกร่อนกรองออกมา ด้านหลังจะเห็นมวลสารต่างๆชัดเจนมาก
๑๑.ร่องลอยยับย่นยุบมองเห็นได้ดีด้านหลังพระ
๑๒.เนื้อมวลสารท่านคงควบคุมดูแลเองและนวดอย่างดีเพราะช่วงนี้ท่านยังแข็งแรงอยู่และมีเป้าหมายที่ไม่ผลิตเยอะทำไปแจกไปและคงจะแจกช่วงยามท่านว่างหรือไปทำธุรกิจของสงฆ์ที่ท่านนำติดตัวไปด้วย จนภายหลังคนนิยมและมาขอให้ท่านผลิตมากขึ้นโดยมีพิมพ์ของหลวงฯ นำมามอบให้
๑๓.ขอบกระจกจะเด่นชัดแบบเป็นเส้นขนมจีน
๑๔.ขอบข้างพระจะยุบและมีล่องลอยการตัดขอบข้างจากหลังมาหน้า จะเห็นรอยยุ่บยับเป็นทิวแถวยาว


-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น